معنی ده داتی - جستجوی لغت در جدول جو

ده داتی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از ده دهی — تصویر ده دهی

اعشاری، ویژگی زر و سیم تمام عیار و خالص، برای مثال پس ز ده یار مبشر آمدی / همچو زرّ ده دهی خالص شدی (مولوی - ۷۰۲)

فرهنگ فارسی عمید

(دِهْ)

دهی است از دهستان بیوبیخ بخش کرند شهرستان شاه آباد. واقع در 14هزارگزی شمال کرند. سکنۀ آن 200 تن. آب آن از چشمه تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

(دِ خُ)

دهخدا. ابوالمعالی رازی، از معاصران حکیم سنایی و از فضلای عراق و شعرای بزرگ قرن ششم هجری بود و به وفور فضل و ذکای خاطر ابن ذکا را تعبیر می کرد و شعرای آن عصر خوشه چین فضل و دانش او بودند. ابیات زیر از قصیدۀ اوست:
خروش من همه از چیست ؟ از نعیب غراب
که دور ساخت مرا از دیار و از احباب
کنون که کرد نعیب غراب هجرانگیز
دلم بر آتش هجران آن تذرو کباب
سزد که روی من از خون بود چو روی تذرو
سزد که روز من از غم بود چو پرّ غراب
منازلی که بدی جایگاه راحت من
شده ز دوری تو سربسر یباب و خراب
گرفته خار همه معدن گل خودروی
شده سراب همه جای لالۀ سیراب
یکی به نامه خبر کن که چند باید بود
مرا به مهر تو در، وصل جوی و هجران یاب ؟
(از لباب الالباب ج 2 صص 228-236). و رجوع به فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود

دهخدا. ابوالمعالی رازی، از معاصران حکیم سنایی و از فضلای عراق و شعرای بزرگ قرن ششم هجری بود و به وفور فضل و ذکای خاطر ابن ذکا را تعبیر می کرد و شعرای آن عصر خوشه چین فضل و دانش او بودند. ابیات زیر از قصیدۀ اوست:
خروش من همه از چیست ؟ از نعیب غراب
که دور ساخت مرا از دیار و از احباب
کنون که کرد نعیب غراب هجرانگیز
دلم بر آتش هجران آن تذرو کباب
سزد که روی من از خون بود چو روی تذرو
سزد که روز من از غم بود چو پرّ غراب
منازلی که بدی جایگاه راحت من
شده ز دوری تو سربسر یباب و خراب
گرفته خار همه معدن گل خودروی
شده سراب همه جای لالۀ سیراب
یکی به نامه خبر کن که چند باید بود
مرا به مهر تو در، وصل جوی و هجران یاب ؟
(از لباب الالباب ج 2 صص 228-236). و رجوع به فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود

لغت نامه دهخدا

(دِ)

دهی است از دهستان سیاخ بخش مرکزی شهرستان شیراز. واقع در 76هزارگزی جنوب شیراز. سکنۀ آن 178 تن. آب آن از رود خانه قره آغاج تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)

لغت نامه دهخدا

(دِ)

صفت و شغل دهدار. فن نگاهداری زرع و کشت و مالداری در ده. (یادداشت مؤلف) ، شغل دهدار. عمل ادارۀ دهستان. و رجوع به دهدار شود، اداره ای که دهدار در رأس آن قرار دارد و به ادارۀ امور دهستان می پردازد

لغت نامه دهخدا

(دَهْ دِ)

پریشان حالی. پریشان خاطری. اضطراب و دلواپسی. تشویش و نگرانی. (یادداشت مؤلف) : تا از هر جانب دوستان شادمانه شوند وحاسدان و دشمنان به کوری و ده دلی روزگار کران کنند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 72). و رجوع به ده دله شود

لغت نامه دهخدا

(دِ خُ)

ریاست و بزرگی ده. دهبانی. دهخداوندی. (یادداشت مؤلف) :
گمراه و سخن ز رهنمایی
در ده نه و لاف دهخدایی.
نظامی.
و رجوع به دهخدا شود

لغت نامه دهخدا

دره دائی

(دَرْ رَ)

دهی است از دهستان زلقی بخش الیگودرز شهرستان بروجرد واقعدر 42هزارگزی جنوب الیگودرز و کنار راه مالرو ارجنگ به چال چنار با 108 تن سکنه. آب آن از قنات و چاه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

(دِهْ)

دهی است از دهستان بهمئی سرحدی بخش کهکیلویۀ شهرستان بهبهان. واقع در 41هزارگزی خاوری صیدان مرکزدهستان. دارای 500 تن سکنه می باشد. آب آن از چشمه تأمین می شود. ساکنین از طایفۀ بهمئی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

(دِهْ)

دهی است از دهستان ززوماهرو بخش الیگودرز شهرستان بروجرد. واقع در 70هزارگزی جنوب باختر الیگودرز دارای 396 تن سکنه می باشد. آب آن از چشمه و قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

(دِ)

مرکّب از: ده، قریه و ’ات’ مأخوذ از تازی نشانۀ جمع و یای نسبت، مانند ایلاتی در تداول عامه، اهل روستا. اهل ده. ساکن ده. مقابل شهری. (یادداشت مؤلف). روستایی. مقابل شهری. (ناظم الاطباء). رجوع به ده شود، مردم ساده لوح و بی اطلاع. (از ناظم الاطباء)

مُرَکَّب اَز: ده، قریه و ’ات’ مأخوذ از تازی نشانۀ جمع و یای نسبت، مانند ایلاتی در تداول عامه، اهل روستا. اهل ده. ساکن ده. مقابل شهری. (یادداشت مؤلف). روستایی. مقابل شهری. (ناظم الاطباء). رجوع به ده شود، مردم ساده لوح و بی اطلاع. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(دِهْ)

دهی است از دهستان ریوند بخش حومه شهرستان نیشابور. واقع در 9هزارگزی جنوب نیشابور. دارای 105 تن سکنه است. آب آن از قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

(دِهْ)

دهی است از دهستان ریوند بخش حومه شهرستان نیشابور. واقع در 6هزارگزی جنوب باختری نیشابور. دارای 154 تن سکنه می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

(دِهْ)

دهی است از بخش میان کنگی شهرستان زابل. واقع در سه هزارگزی جنوب باختری ده دوست محمد. سکنۀ آن 750 تن. آب آن از رود خانه هیرمند تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

(تَ جَرْ رُ اُ دَ)

ده انگشت گشاده به سوی کسی فرود آوردن به معنی خاک بر سرت باد. دو پنجۀ باز به سوی کسی فرود آوردن به معنی ’خاک بر سر تو!’. (یادداشت مؤلف). طعن و سرزنش کردن بر کسی به اینکه ده انگشت را مقابل صورت وی حرکت دهند. (ناظم الاطباء). حالتی است که غالباً نسوان در هنگام انزجار طبع و نفرت و تمسخر، ده انگشت خود را بسوی کسی گشاده به روی او حرکت دهند و این علامت طعنه و بیزاری و نفرین کردن بر آن کس است. (انجمن آرا) (آنندراج) :
ساعتی بر وی نظر کرد از عناد
وانگهان با هر دو دستش ده بداد.
مولوی.
مرکبی را کآخرش تو ده دهی
که به شهری مانی و ویران دهی
ده دهش اکنون که چون شهرت نمود
تا نباید رخت در ویران گشود.
ده دهش اکنون که صد بستانت هست
تا نمانی عاجز و ویران پرست...
همچنین قلاب و خونی ولوند
وقت تلخی عیش را ده می دهند.
مولوی.
، مخالفت کردن و برخلاف گفتن و مکروه داشتن و کراهت داشتن و تنفر داشتن. (ناظم الاطباء). کنایه است از واگشتن و ترک کردن و عیب گرفتن. (انجمن آرا) (آنندراج)

ده انگشت گشاده به سوی کسی فرود آوردن به معنی خاک بر سرت باد. دو پنجۀ باز به سوی کسی فرود آوردن به معنی ’خاک بر سر تو!’. (یادداشت مؤلف). طعن و سرزنش کردن بر کسی به اینکه ده انگشت را مقابل صورت وی حرکت دهند. (ناظم الاطباء). حالتی است که غالباً نسوان در هنگام انزجار طبع و نفرت و تمسخر، ده انگشت خود را بسوی کسی گشاده به روی او حرکت دهند و این علامت طعنه و بیزاری و نفرین کردن بر آن کس است. (انجمن آرا) (آنندراج) :
ساعتی بر وی نظر کرد از عناد
وانگهان با هر دو دستش ده بداد.
مولوی.
مرکبی را کآخرش تو ده دهی
که به شهری مانی و ویران دهی
ده دهش اکنون که چون شهرت نمود
تا نباید رخت در ویران گشود.
ده دهش اکنون که صد بستانت هست
تا نمانی عاجز و ویران پرست...
همچنین قلاب و خونی ولوند
وقت تلخی عیش را ده می دهند.
مولوی.
، مخالفت کردن و برخلاف گفتن و مکروه داشتن و کراهت داشتن و تنفر داشتن. (ناظم الاطباء). کنایه است از واگشتن و ترک کردن و عیب گرفتن. (انجمن آرا) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(دِهْ وو)

دهی است از دهستان سربندپایین بخش سربند شهرستان اراک. واقع در 16هزارگزی جنوب باختری آستانه دارای 830 تن سکنه است. آب آن از قنات و رودخانه تأمین می شود. از طریق گردنۀ ظهیرآباد اتومبیل می رود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

(دِ)

حالت دق دارنده. مسلولی. رنج و محنت و آزار و زحمت. (ناظم الاطباء). و رجوع به دق شود

لغت نامه دهخدا

(دِهْ)

مرکب از عدد چهار + صد + هزار، اربعمائه الف. عددی که از هزار برابر کردن عدد چهارصد پیدا شود

لغت نامه دهخدا

(دِهْ)

دهی است از بخش شیب آب شهرستان زابل. واقع در 13هزارگزی شمال باختری سکوهه. سکنۀ آن 183 تن می باشد. آب آن از رود خانه هیرمند تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

تصویری از دو دستی — تصویر دو دستی

تیغی که درازی آن باندازه دو دست باشد، با دو دست بوسیله هر دو دست: (دو دستی شمشیر میزد)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از دهخدایی — تصویر دهخدایی

عمل و شغل دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از دهداری — تصویر دهداری

عمل و شغل دهدار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ده دلی — تصویر ده دلی

تشویش اضطراب

فرهنگ لغت هوشیار

ده تا ده تا، زر و سیم تمام عیار مسکوکی که 10، 10 آن فلز اصیل (طلا یا نقره) باشد و مخلوط به فلز دیگری نباشد، رقمی که ده ده بزرگ یا کوچک گردد اعشاری

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از دق داری — تصویر دق داری

رنج و محنت و آزار و زحمت

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ده دهی — تصویر ده دهی

((دَ دَ))

زر و سیم تمام عیار

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ده دلی — تصویر ده دلی

((دَ دِ))

تشویش، اضطراب

فرهنگ فارسی معین

دو ترکه، سواری دو نفره

فرهنگ گویش مازندرانی

دوقلو

فرهنگ گویش مازندرانی

ناتوانی، بیماری، نیازمندی

فرهنگ گویش مازندرانی

دله دکتی

برگزیدن کاری یا چیزی از میان کارهای دیگر، انتخاب تصادفی

فرهنگ گویش مازندرانی

از مراتع نشتای عباس آباد

فرهنگ گویش مازندرانی

پس انداز

فرهنگ گویش مازندرانی